இந்திய நாட்டை உருவாக்கியவர்கள் முஸ்லிம்களே ...

 

 

 

இந்திய நாட்டை உருவாக்கியவ ் முஸ்லிம்களே! முஸ்லிம்கள் இந்தியாவிற்கு வருவ அது (இந்தியப் பகுதி) கூர்ஜர – பிரதிஹரர்கள் நாடு, கன்னோசி நாடு, பாலர்கள் நாடு, கலிங்க நாடு, ராஷ்டிர கூடர்கள் நாடு, பாண்டிய நாடு, சேர நாடு, சோழ நாடு என பல நாடுகளாகத் திகழ்ந்தது. இந்தியா முழுமைக்க என்று ஒரே மன்னனோ, ஒரே தலைநகரமோ, ஒரே சட்டமோ, ஒரே நிர்வாகமோ, ஒரே நிர்வாக மொழியோ இருக்கவில் இந்தியா முழுமையை ஒரே நாடாக இணைத்து, இந்தியா முழுமைக்க ஒரே அரசின், ஒரே தலைநகரம், ஒரே சட்டம், ஒரே நிர்வாகம், ஒரே நிர்வாக மொழி என்று வந்தது கில்ஜி காலத்தில் தான். இதனை அதற்கு பின் வந்த முஸ்லிம் அரசர்கள் சுமார் 500 ஆண்டுக்காலம் கட்டிக்காக்க கூர்ஜர – பிரதீஹர நாட்டினர், கன்னோசி நாட்டினர், பாலர் நாட்டினர், கலிங்க நாட்டினர் என்பது மறைந்து இந் நாட்டினர் என்றாயிற்று. அது தான் இன்றுவரை தொடர்கிற ஒருகால் முஸ்லிம்கள் இந்தியாவிற்கு வராம இருந்திருந்தால் இந்தியா என்றொரு நாட இருந்திருக்கலாம ். இவ்வாறு இந்தியா எ காரணமாக இருந்த கோரி முகம்மது, குத்பு தீன் ஐபெக், பக்தியார் கில்ஜி, இல்டு மிஷ், பால்பன், அலாவுதீன் கில்ஜி ஆகியோரின் தொண்டு உயரிய சரித்திர ஆசிரியர்களின் மனதிலே பதிந்ததேயல் பாமரர்களிடத்தில ் அது சென்றடையவில் நம்முடைய பாடத்திட்டங்கள் அவ்வாறு அமைக்கப்ப ளன. முஸ்லிம்கள் படையெடுப்பாளர்க ளாக போதிக்கப்படுகிற ார்கள். எனினும் படையெடுப்பென்பத ு அன்றைய நியதி என்பதையும், அப்படி படையெடுத்து முஸ்லிம் அரசர்கள் இந்தியாவையே தங்க தாய்நாடாக கொண்டார்கள் என்பதையும், இவர்களில் பலர் இந்தியாவிலேயே பிற இந்தியாவிலேயே வள என்பதையும், இவர்கள் எப்பகுதியிலிருந ்து வந்தார்களோ அப்பகு எதிரிகள் கைப்பற்றி விட்டதால் அவை இவர்களின் எதிரி நாடுகள் ஆகிவிட்டன என்பதையும், இவர்கள் அவற்றோடு போரிட்டார்க என்பதையும், இவர்கள் இங்குள்ள செல்வத்தை (ஆங்கிலே போல) தங்கள் மூதாதையர் நாட்டிற்கு எடுத்துச் செல்லவில்லை என்பத இங்குள்ள செல்வத்தை இந்நாட்டி வளத்திற்கே உபயோகி என்பதையும், இவர்கள் இங்கிருந்த பிற மன்னர்களை வென்றது நாட்டின் ஒருங்கிணைப்பை கொ சொல்லப்படுவதில் லை. ஆம். கோரி முகம்மது கூர்ஜ – பிரதீஹரர்கள் நாட்டை, கன்னோசி நாட்டை வென் சொல்லப்படுகிறதே யல்லா­ ல், அதனால் கூர்ஜர பிரதிஹரர்கள் நாடு, கன்னோசி நாடு என்பது கொண்ட அரசோடு அவை இணை அவர் வித்திட்டார் என சொல்லப் படுவதில்லை. அவ்வாறே இல்டுட்மி ஒரு படையெடுப்பாளன சொல்லப் படுகிறாரேயல்லாம ல் டெல்லி பேரரசிற்கு அ இருந்த பகுதிகளை வென்று டெல்லி பேரரசோடு இ இந்தியா உருவாக காரணமாக இருந்தவர் என்பதும் சொல்லப்படுவதில் லை. 

 

அவ்வாறே அலாவுதீன் கில்ஜியும் காஷ்மீர் முதல் கன்னியாகுமரி வரை, ஆப்கானிஸ்தான் முதல் வங்காளம் வரை உள்ள பகுதிகளை ஒவ்வொன்ற வென்று டெல்லியை த கொண்ட இந்திய அரசோடு இணைத்து, தன் ஆட்சியின் கீழ் ஒரே தலைநகரம், ஒரே சட்டம், ஒரே நிர்வாகம், ஒரே நிர்வாக மொழி கொண்ட இந்தியா என்று திகழ செய்தவர். எனினும் முஸ்லிம்கள் படையெடுப்பாளர்க ள் என்று பாட நூல்கள் கூறுகின்றனவேயல் லால் அவர்கள் தங்கள் ரத்தம் சிந்தி, சிறிதும் பெரிதுமான நாடுகளை வென்று, மத்திய அரசோடு இணைத்து ஒ இந்தியாவை உருவாக் உதிரத்தால் அது சிந்தாமல் சிதறாமல் கட்டிக்காத்தவர் கள் என்று சொல்லப்படுவதி லை. ஆனால் உண்மை நீண்ட நாட்களுக்கு உறங்காத அது விழித்தெழும் போது வீரிட்டு எழும். எனவே ஒன்றுபட்ட இந்தியா உருவாக காரணமாக இருந்தவர்கள் முஸ்லிம்கள். அவர்கள் வராமல் இருந்திருந்தால் ஒன்றுபட்ட இந்தியா உருவாகாமல் போயிருக்கக் கூடும். இந்தியாவை ஒன்று ப நீண்டகாலம், சுமார் 500 ஆண்டுகள், ஒன்றாகவே கட்டிக் காத்தது தான் இந்தியன் என்ற உணர்வு வளர காரணமாயிற்று. 

 

இது முஸ்லிம்கள் இந்தியாவிற்கு ஆற்ற மகத்தான தொண்டு. இந்தியாவை பாதுகாத் ஒன்றுபட்ட இந்தியாவை உருவாக் இந்தியாவிற்கு ஆற்ற அரும் பெரும்தொண்டென்ற ால், அவ்விந்தியாவை அவ மங்கோலியர் படையெடுப்பிலிரு ந்து பாதுகாத்தது இன் சற்று உயரிய தொண்டாகும். ஆம் 13-ம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில் டெல்லியில் முஸ்லிம்கள் தங்கள் பேரரசை உருவாக்கி, இந்தியாவை ஒன்றுபட கொண்டிருந்த காலக்கட்டத்தில் மங்கோலியாவிலிரு ந்து வெகுண்டெழுந்த முரட்டு இனத்திரான மங்கோலியர்கள் தங்கள் மாபெரும் தலைவன் செங்கிஸ்கான் தலைமையில் டெல்லி பேரரசை போன்ற பன்மடங்கு வலிமை பெ பேரரசுகளான சீனப் பேரரசு, மத்திய ஆசியா, மேற்கு ஆசியா பகுதி கொண்டு இந்தியாவிற் இருந்த மிக வலிமை பெற்ற குவாரசைம் பேரரசை நெருங்கியபோ வலிமை பொருந்திய மன்னன் அலாவுதீன் (டெல்லியின் அலாவுதீன் கில்ஜி அல்ல) மங்கோலியர் வலிமைக்கு அஞ்சி கா பகுதிக்கு ஓடிவிட, குவாரசைம் அரசின் வாரிசு ஜலாலுத்தீன் பஞ்சாப் வந்து டெல்லியின் முஸ்லிம் மன்னன் இல்டுமிஷ்ஷிடம் அடைக்கலம் கோரியபோது, இல்டுமிஷ் மதியூகத்துடன் அதை நிராகரித்துவி ஜலாலுத்தீனை துரத்தி செங்கிஸ்கான் டெல்லியை தாக்காமல் திரும்பிச் சென்றார். 

 

இல்லையேல் இந்தியா மங்கோலியர்க கைப்பற்றப்பட்டு ஒரு மங்கோலிய காலனியாகியிருக் கும். இல்டுமிஷ்ஷின் மதியூகம் இந்தியாவை காத்தது. மங்கோலிய படையெடுப்பு இல்டும காலத்தில் மட்டும் நடைபெறவில்லை. அது டெல்லி சுல்தான் பால்பன், அலாவுதீன் கில்ஜி காலத்திலும் தொடர்ந்தது. மங்கோலியரிடமிரு ந்து இந்தியாவை காக் பால்பன் எல்லைப்புரத்தில ் வலிமையான கோட்டைகளைக் கட்டி அதில் தீரமிக்க படையை நிறுத்தினா இவரின் வல்லமை மிக்க ஆளுனன் ஷேர்கான் மங்கோலியர்களுக் கு ஒரு சிம்ம சொப்பனமாக திகழ்ந்தான். ஷேர்கானின் இறப்பிற்கு பின்மங்க மிருந­ ்து இந்தியாவை காக்க பால்பன் தன் மைந்தர்கள் முகம்மது கான் மற்றும் புக்ராகானை எல்லைப் கவரனர்களாக நியமித்தான். வலிமையும் தீரமும்மிக்க முகம்மதுகான் மங்கோலியருடன் நடைபெற்ற யுத்தத்தில் மாண்டான். தன் 80வது வயதில் முதியோனாகிய பால்பனுக்கு இது ஒரு அமைந்தது. 

 

இந்தியாவை காப்பதி தன் அன்பு மகனை பறிகொ பால்பன் தன் பணியில் சற்றும் தளர்ச்சியடையாமல ், உடன் மேல் நடவடிக்கை எடுத்து ம ஏனோ இந்திய பாடநூல்கள் இத்தியாகத்தை போற்ற அலாவுதீன் கில்ஜியின் காலத்தில் மங்கோலியர் அடுக்கடுக்காய் இந்தியாவின் மீது படையெடுத்து வந் இரண்டு முறை அவர்க டெல்லியையும் கைப்பற்றினர். ஆனாலும் அலாவுதீன் கில்ஜி மனம் தளரவில்லை. தன் உயரிய அதிகாரிகளான ஜாபர் கான், காஜிமாலிக், மாலிக் காபூர் ஆகியோரைக் கொண்டு மங்கோலியர்க செய்தான். மங்கோலியர்களை வீழ்த் மேற்சொன்ன மூன்று அதிகாரிகளி பங்கு மகத்தானது. இலட்சக்கணக்கில் திரண்டு வந்த வீரமிக்க மங்கோலியர்களை தாக் சின்னாபின்னப்பட ுத்தி, சிதறி ஓடச்செய்தான் ஜாபர்கான். 

 

அதனால் நீர் நிலைகளில் தாகம் தீர தண்ணீர் பருக குதிரைகள் தயங்கினால். “ஏன் ஜாபர்கானை கண்டு வி என மங்கோலியர் கேட்டதாக ஒரு கூற்று. அது போன்றதே காஜி ம மற்றும் மாலிக் காபூரின் ஆற்றலும், டெல்லியை கைப்பற்றி மங்கோலியர்களை தாக் இடுப்பொடிந்து சிதறி ஓடச் செய்தனர் இவர்கள். மங்கோலியர்களைப் போன்றே அலாவுதின் கில்ஜியும் ஒரு போர் விரும்பியாக (War Lord), தீரனாக, அஞ்சாநெஞ்சினனாக , போர் தந்திரம் மிக்கவனாக இருந்ததே மங்கோலியர் தோல்விக்கு மிக முக்கிய காரணம். இத்தகைய முஸ்லிம் சுல்தான்களும், தளபதிகளும் இல்லாதிருந்தால் இந்தியா மங்கோலியரா கைப்பற்றப்பட்டு , அது ஒரு மங்கோலியக் காலனியாகியிருக் கும். அவ்வாறின்றி ஒன்று இந்தியாவை மங்கோலி ந்து பாதுகாத்து இந்த செய்தது முஸ்லிம்கள் இந்தியாவிற்கு ஆற்ற அளவிடற்கரிய பெருந் தொண்டாகும். (இன்ஷாஅல்லாஹ் தொடரும்) - பேரா. ஏ. தஸ்தகீர் – (முன்னாள் வரலாற்றுத் துறை தலைவர், அரசு கல்லூரி